περιγραφή

Η Κύπρος είναι ένα νησί που βρίσκεται στο βόρειο-ανατολικό άκρο της λεκάνης της Μεσογείου, με γεωγραφικό πλάτος 34°33’-35°34’ βόρεια, και γεωγραφικό μήκος 32°16’-34°37’ ανατολικά. Καλύπτει έκταση 9,251 τ. χλμ. (3,572 τ. μίλια) και βρίσκεται στο σταυροδρόμι της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ασίας. Είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου, μικρότερο από τη Σικελία και τη Σαρδηνία, αλλά μεγαλύτερο από την Κορσική και την Κρήτη. Η τοπική ώρα είναι δύο ώρες μπροστά από το GMT (Greenwich Mean Time), 7 ώρες νωρίτερα από τη Νέα Υόρκη και 7 ώρες πίσω από το Τόκιο.

Ο πληθυσμός της Κύπρου είναι περίπου 870,000. Η πρωτεύουσα της Κύπρου είναι η Λευκωσία, στην καρδιά του νησιού, με πληθυσμό περίπου 332,200 κατοίκους. Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη είναι η Λεμεσός στη νότια ακτή με πληθυσμό περίπου 239,400 κατοίκους και το σημαντικότερο λιμάνι του νησιού. Η Λάρνακα είναι η τρίτη και η Πάφος η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη, η κάθε μία με δικό της σύγχρονο αεροδρόμιο, στις νοτιοδυτικές και νοτιοανατολικές ακτές, αντίστοιχα.

Το νησί περιστοιχίζεται από μια πλούσια και γραφική ακτογραμμή 1,364 χλμ. (848 μιλιών) με μεγάλες αμμώδεις παραλίες, πυκνή βλάστηση και ποικιλία διαφόρων φρούτων. Το κλίμα είναι γενικά ηλιόλουστο και ξηρό όλο το χρόνο. Ο ήλιος λάμπει για περίπου 340 μέρες το χρόνο. Ο χειμώνας είναι ήπιος και η κολυμβητική περίοδος αρχίζει ουσιαστικά από τον Απρίλιο και τελειώνει μόνο το Νοέμβριο.

Τοπογραφικά η Κύπρος αποτελείται από δύο ορεινές μάζες (βόρεια και νότια) και μια κεντρική πεδιάδα. Η περιοχή της Κερύνειας βρίσκεται κοντά στη βόρεια ακτή και αποτελείται κυρίως από ασβεστόλιθο. Στα νότια είναι η πεδιάδα της Μεσαορίας, στην οποία βρίσκεται ο πυκνός πληθυσμός. Το νότιο μισό του νησιού καταλαμβάνεται από τα άγρια βουνά του Τροόδους που αποτελούνται κυρίως από ηφαιστειακά πετρώματα και φτάνουν σε μέγιστη υψόμετρο 1,953 μέτρα (6,407 πόδια).

Οι τοπικές επίσημες γλώσσες είναι η ελληνική και η τουρκική, αλλά τα αγγλικά είναι ευρέως κατανοητά και εκτενώς ομιλημένα. Τα γερμανικά και τα γαλλικά ομιλούνται στα περισσότερα ξενοδοχεία και καταστήματα.

Η Κύπρος είναι ανεξάρτητη, κυρίαρχη Δημοκρατία με προεδρικό σύστημα διακυβέρνησης. Σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1960, η Εκτελεστική εξουσία ασκείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος εκλέγεται απευθείας από το λαό για περίοδο πέντε ετών και διοικεί μαζί με το Υπουργικό Συμβούλιο που διορίζεται από τον ίδιο. Οι υπουργοί της κυβέρνησης δεν μπορούν να υπηρετούν ταυτόχρονα και στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Την 1η Μαΐου του 2004 η Κυπριακή Δημοκρατία έγινε πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ολοκληρώνοντας ένα μακρύ ταξίδι ενταξιακών διαπραγματεύσεων που κράτησε περισσότερο από τρεις δεκαετίες. Η ένταξη στην ΕΕ ήταν μια φυσική επιλογή για την Κύπρο, που υπαγορεύτηκε από την κουλτούρα, τον πολιτισμό, την ιστορία, την ευρωπαϊκή προοπτική και την προσήλωσή της στα ιδεώδη της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης. Η ένταξη στην ΕΕ σηματοδότησε μια νέα εποχή προκλήσεων, ευκαιριών και ευθυνών για την Κύπρο.

Η εφαρμογή των νόμων και κανονισμών της Ε.Ε (Κοινοτικό Κεκτημένο) αναστέλλεται στην περιοχή που βρίσκεται υπό τη στρατιωτική κατοχή της Τουρκίας, εν αναμονή της λύσης και επανένωσης του νησιού. Η κυβέρνηση της Κύπρου σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έχει προωθήσει μέτρα για τη διευκόλυνση των οικονομικών συναλλαγών μεταξύ των δύο κοινοτήτων και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των Τουρκοκυπρίων. Την 1η  Ιανουαρίου 2008 η Κύπρος εντάχθηκε στο Ευρωσύστημα και εισήγαγε το ευρώ ως επίσημο νόμισμά της, αντικαθιστώντας την Κυπριακή λίρα ως λογιστική μονάδα. Έτσι, τα τραπεζογραμμάτια και τα κέρματα ευρώ αποτελούν το επίσημο νόμισμα στη χώρα.

Η Κύπρος είναι επίσης μέλος των Ηνωμένων Εθνών και των διαφόρων ειδικευμένων οργανισμών των Ηνωμένων Εθνών, του Συμβουλίου της Ευρώπης, της Κοινοπολιτείας, του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, και αρκετών άλλων διεθνών οργανισμών.

Αρκετές επιπτώσεις της Κλιματικής Αλλαγής έχουν αναγνωριστεί και για την Κύπρο.

Υδάτινοι πόροι

• Μείωση της διαθεσιμότητας νερού για (i) εγχώρια προμήθεια και άρδευση σε ορεινές περιοχές, (ii) παροχή οικιακής ύδρευσης σε αστικές περιοχές, και (iii) άρδευση σε παράκτιες και πεδινές περιοχές λόγω της μείωσης των βροχοπτώσεων και της αύξησης των περιπτώσεων ξηρασίας.
• Αλλαγή της ποιότητας των επιφανειακών υδάτινων σωμάτων λόγω αυξανόμενων θερμοκρασιών.

Εδαφικοί πόροι

• Το φαινόμενο της απερήμωσης λόγω παρατεταμένων περιόδων ξηρασίας και έντονων βροχοπτώσεων.
• Η διάβρωση του εδάφους που προκαλείται από έντονες βροχοπτώσεις και παρατεταμένες περιόδους ξηρασίας, και επιπλέον από την αύξηση της ταχύτητας του ανέμου.
• Η αλάτωση του εδάφους ως συνέπεια της μείωσης της διαθεσιμότητας νερού και της αύξησης της στάθμης της θάλασσας.

Παράκτιες ζώνες

• Παράκτια διάβρωση ως αποτέλεσμα της αύξησης της στάθμης της θάλασσας και των ανθρώπινων παρεμβάσεων.
• Παράκτιες πλημμύρες και συμπιέσεις που προκαλούνται από την αύξηση της συχνότητας των μεγάλων καταιγίδων (κύματα θύελλας), καθώς και από την αύξηση της στάθμης της θάλασσας.

Αλιεία και υδατοκαλλιέργεια

• Διακύμανση της αφθονίας και της σύνθεσης των ειδών ιχθύων ως αποτέλεσμα της αύξησης της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας και της θερμοκρασίας του εσωτερικού ύδατος.
• Ζημίες ή / και απώλειες σε εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας / αλιευτικά εργαλεία λόγω της αύξησης της συχνότητας και της έντασης των καταιγίδων, καθώς και της αύξησης της στάθμης της θάλασσας.

Ενέργεια

• Αλλαγές στις απαιτήσεις ψύξης και θέρμανσης λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας του αέρα.
• Βλάβες στα καλώδια και τους μονωτήρες που προκαλούνται από αυξημένες εναποθέσεις σκόνης.

Τουρισμός

• Αλλαγή της επιλογής τουριστών για την εποχή και τη διάρκεια παραμονής, προκειμένου να αποφευχθεί η δυσφορία των καυσώνων λόγω αύξησης της μέγιστης θερμοκρασίας.
• Υποβάθμιση της παράκτιας αισθητικής που προκαλείται από τη διάβρωση των παράκτιων περιοχών λόγω της αύξησης της στάθμης της θάλασσας και των ακραίων καιρικών συνθηκών.
• Υποβάθμιση της αισθητικής του τοπίου σε φυσικά αξιοθέατα, πολιτιστικές και θρησκευτικές οδούς και σημεία αμπελοκαλλιέργειας.
• Μείωση της διαθεσιμότητας νερού για κατανάλωση, άρδευση και άλλες τουριστικές εγκαταστάσεις κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών που προκαλούνται από τη μείωση των βροχοπτώσεων και την αύξηση της ξηρασίας.